7 Aralık 2014 Pazar

Mazoşist

Siz hiç yalnızken ve acıdan ölürken güldünüz mü?
Ben güldüm.
Siz hiç biri öldüğün de gülüdünüz mü?
Ben güldüm.
Siz hiç gitme, yapma diye hayrkırırken güldünüz mü?
Ben güldüm.
Siz hiç korkuda altınıza yaparken güldünüz mü
Ben güldüm.
Siz hiç kendinizden nefret ederken güldünüz mü?
Ben güldüm.
Siz hiç fiziken canınız yanarken güldünüz mü?
Ben güldüm.
Ne zaman mı ağladım?
Siz gülerken ben ağlıyordum, varsınlar mazoşist desinler şimdi!

Ender Hisarlı

Masum Değiliz

'Masum değiliz hiçbirimiz' diyor Sezen 'içindeki çocuğua sarıl, sana insanı hatırlarsın' diyor. Olmuyor be Sazen'im! Benim içimdeki çocuk çok buruk, üzgün, biraz da şiddet dolu… Günahlarıyla gezinen insanlardan korunma çabasında. Ben masum değilim, hiçbirimizin olmadığı gibi ama çok üzgnüm ve pişmanım yaptıklarım için hepimiz gibi. Kan ter içinde uyanıyorum geceleri aynı dediğin gibi annemi anımsıyorum ve anlıyorum dediğin gibi. Kendimi de kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorum. Doğru  bu dediklerin… Yalnızlık desen kombine bilet almışım sanki. Bitmek bilmeyen bir lig de seyirciyim. İzliyorum kalabalıları ve yalnız olmayanları… Bütün günahlarım da yalnız kalmamak içindi zaten. Biraz sevilebilmek umudu işte. Olmadı, bunu sevabıyla başaramadım. Üzgünüm, pişmanım çok pişmanım!